Ootje Oxenaar

Het gedweep mèt Thierry Baudet en het gedemoniseer van docenten dóór Thierry baart mij zorgen. Hij kan doen wat hij wil, de media loopt met hem weg.....

Maar hè. Hoe erg is dat nou eigenlijk. Als je les krijgt van iemand met een andere mening? Ik moest denken aan Ootje Oxenaar, de enige in mijn tijd op de TU Delft, die gepassioneerd zijn mening ventileerde. Da's een voordeel van een technische universiteit, daar gaat het meestal niet over meningen. Daar gaat het over cijfers, constructies, feiten, lijnen, vlakken enz.

Ik googlede Ootje Oxenaar. Hij is bekend genoeg, heeft een wikipedia-pagina. Maar ik kon, op dit filmpje na, niets vinden over zijn tienerjaren tijdens de 2e wereldoorlog en hoe hem dat gevormd heeft.




De bevlogenheid waarmee hij vertelt in dit filmpje over de oorlog, hoe hij het vertrouwen in volwassen mensen verloor in zijn jonge tienerjaren tijdens de fascistische terreur. Oostenrijk, het centrum van de Europese beschaving, een land dat mensen als Mozart heeft voortgebracht. Hoe kon de beschaving in Europa 6 miljoen doden op zijn geweten hebben? De veiligheid, die zo'n hoge vorm van beschaving biedt, verdween.
Het kon toen gebeuren. Het kan weer gebeuren.

Ik herinner me een college, waarin hij ons op het hart drukte nooit naar Oostenrijk op vakantie te gaan. Want Oostenrijkers deugen niet volgens hem: "Het ergste waren de Oostenrijkers. Het was geen toeval dat Hitler in Oostenrijk geboren was..."
Na zo'n college werd er nagepraat. Mensen waren onder de indruk, maar je hoorde ook: "Wat een onzin, ik blijf gewoon ieder jaar skiën in Oostenrijk". Ik dacht destijds zoiets als "je kunt niet alle Oostenrijkers over 1 kam scheren". Doch ook "hij heeft de oorlog meegemaakt en ik niet dus wie ben ik om dat in twijfel te trekken". Regelmatig dacht ik terug aan zijn uitspraken. Toen Haider populair werd. Of bij deze aflevering van Jiskefet. En nu met Kurz. Zou hij dan toch gelijk gehad hebben?
Ik vrees van niet. We kunnen niet enkel wijzen naar Oostenrijk als het gaat over het afbrokkelen van de veiligheid van onze welvaart en beschaving in Europa. Kijk naar ons eigen landje; de haat naar de EU, de moslims die overal de schuld van krijgen, het nationalisme dat opbloeit, het creëren van groepen, polariseren, je superieur voelen aan de andere groep, een vijand maken van de andere groep, doen alsof de andere groep ons bedreigt, "we moeten in verzet komen", iedereen die zich niet aansluit bij jouw groep een verrader noemen. Ik zie akelige parallellen naar de jaren '30.

Oxenaar meldt in het filmpje dat hij nog graag een kinderboek zou willen schrijven, waarin hij zijn oorlogservaringen wilde vastleggen en uitleggen.
Hij is er niet meer. En straks zijn er helemaal geen mensen meer als Oxenaar, onafhankelijke denkers die niet meewaaien met wat voor propaganda dan ook, die de oorlog meegemaakt hebben en die de absurditeit van die tijd inzagen.