1. Aanvallen, aanvallen en aanvallen.
Beschuldig de ander van diefstal, claim honderden zo niet duizenden euro's aan schade en zet hem met de rug tegen een muur van juristen.
2. Ontkennen, slachtofferrol aannemen en onzin uitkramen.
Presenteer jezelf als slachtoffer. Vertel hoeveel tijd en de apparatuur wel niet kost om een foto te maken en dat je broodwinning gestolen wordt. Terwijl die foto gewoon blijft staan waar ie stond. Ontken dat je hergebruik van foto's uitlokt door je hele archief vindbaar voor Google en onbeveiligd op het openbare internet te zetten. Terwijl met een klein stukje code -onzichtbaar voor bezoekers- overname is te voorkomen.
3. Wat er ook gebeurt, claim de overwinning.
Zwijg over verloren rechtszaken. Komt er toch eentje in de publiciteit? Dan heeft de rechter een foutje gemaakt...
Wel maak ik van de gelegenheid graag gebruik het stuk over auteursrechtadvocaten aan te vullen.
* De rechter van de zaak van vishandel Sontplein is Mert Kremer, tot begin dit jaar werkzaam als advocaat. Hij houdt zich keurig aan de regels van het civiele recht en oordeelt 100% lijdelijk. Hij doet als rechter niet aan waarheidsvinding, daar was hij, nog als advocaat zijnde, al geen voorstander van. Waarheidsvinding is iets uit het strafrecht, en dat zal de reden zijn waarom fototrollen dus nooit aangifte doen van diefstal.
* Niemand betaalt vrijwillig € 1.250,- voor een stockfoto van twee haringen. Tarieven van fototrollen zijn altijd minimaal een factor tien hoger dan wat in werkelijkheid betaald wordt voor foto's als vooraf toestemming wordt gevraagd. Zo kost een losse foto bij Regio15 € 25,-.
* Bij de portretfotozaak van Mutsaerts is een hoger beroep uitgelokt met de stelling dat het geen in opdracht gemaakt portret betrof. Pas nadat er een advocaat was ingeschakeld, verplicht bij hoger beroep, heeft Kitty van Boven de discussie over digitaal gebruik opgestart. Het kostte de geïntimeerde partij meer dan € 14.000,- aan eigen advocaatkosten. Totale schade ruim €21.000,- voor de stichting.