Bij de overgang van de 4e naar de 5e stond ik een 2 voor Duits. Daar hebben ze uit coulance een 4 van gemaakt. Anders bleef ik zitten. Voor Frans had ik gelukkig net een zesje. Dankzij een boekje op spiekbriefformaat met alle uitkomsten van de multiple choice vragen haalde ik 10en voor de leestoetsen waarmee ik de vette onvoldoendes van de dictees compenseerde.
Gelukkig is het lang geleden dat ik studeerde. Bijna alles werd destijds nog in het Nederlands onderricht. Op 1 vak na. Marketing.... Zo'n enorm dik boek van Kotler. Ik heb geprobeerd het te lezen. Maar het lukte niet. Ik vond het ook een vreselijk vak trouwens. Ik ben product-ontwerper. Ik vind dat ik me hoofdzakelijk maar met 1 P hoef bezig te houden.
Ik heb stage gelopen in een Engelstalig land, Sri Lanka. Primitief Engels. Een beetje het niveau waar ik in gesproken vorm aan deel kon nemen. Op de terugreis in het vliegtuig bleef ik Engels praten tegen Nederlandse medepassagiers. Duurde 3 dagen voordat ik weer Nederlands sprak.
Het ontwerp van een haan heb ik de hele stageperiode "the cock" genoemd. Sri Lankanen zijn te beleefd om je te verbeteren.
Ik onthoud gewoon niet welk woord bij welke taal hoort. Een geschreven woord moet ik hardop lezen om het te begrijpen. Van een buitenlands woord weet ik vaak niet eens hoe het uitgesproken wordt en wat het woord betekent. Nederlands ging ik pas lezen en schrijven nádat ik de taal in gesproken vorm al machtig was. Dan heb je beelden bij de woorden.
Ook in het Nederlands hussel ik woorden door elkaar. De gitaarles van oudste noem ik steevast pianoles. De namen van mijn dochters verwissel ik aan de lopende band.
Schaamtelijk (woord van mijn dochter): In de eindexamenklas zei ik geïrriteerd tegen een leraar; "Ik laat me niet op de kast naaien". Ik heb het jaren moeten horen.
Ook "Je kakelt als een kop zonder staart" zei ik ooit. "Je moet een gegeven gebit niet..." zei mijn jongste. Het zit namelijk in de genen. Zo hoorde ik mijn broer de laatste ski-vakantie zeggen tegen de Oostenrijkse receptioniste; "vielleicht tomorrow".
De laatste Harry Potter. Die wilde ik zo graag lezen dat ik daar in het Engels aan begonnen ben. Ik ben niet verder dan de eerste bladzijde gekomen en heb ongeduldig de Nederlandse vertaling afgewacht.
Ik heb me er bij neergelegd dat ik niet talig ben. Het heeft ook voordelen, geen Engels kunnen lezen. Zo kende ik die hele Cialdini niet tot 2 jaar geleden. Je denkt zelf meer na, i.p.v. dat je voorgekauwde kost en andermans meningen tot je neemt.
Programmeertalen zijn al helemaal niet aan mij besteed. Ik onthoud het gewoon niet. Allemaal betekenisloze letters en dingen. Streepjes naar links of naar rechts? Wel een spatie of geen spatie? Ik kan het niet hardop lezen. Ik heb er geen beelden bij.
Ik zit af en toe wel in de html (moet wel, met een webwinkel en 5 sites) maar dat beperkt zich tot stukjes code kopiëren en #vtjenaarlinks-br-spatie-slash-vtjenaarrechts op de juiste plaats zetten. Ja, die #vtjenaarlinks-br-spatie-slash-vtjenaarrechts moest ik opzoeken door mijn editor hier op html te zetten (en de exacte code maakte ie nieuwe regels van :-)).
Nee, doe mij maar cijfers.
Hebben jullie Queenbee al gedownload?