Mijn inspanningen om de autoriteiten op te laten treden tegen de malafide praktijken van fototrollen leveren vooralsnog niks op. Het gaat al jaren van het kastje naar de muur. Zie mijn laatste poging bij de ACM, hier een samenvatting van eerdere kafkaëske ervaringen en last but not least: de lopende procedure bij rechtbank Rotterdam.
Meer dan een desinfecterend zonnetje kan ik dus niet doen. Dat de pers de smerige praktijken van fototrollen niet gaat belichten werd me duidelijk na lezing van het verhaal van de helden die het verdienmodel van Cozzmozz de doodsteek toebrachten. Jarenlang procederen voor een stukje gerechtigheid met precedentwerking. Met vriendjesrechtspraak in het voortraject. Het heeft ze duizenden euro's aan advocaatkosten gekost. Een prachtige uitspraak om langs de meetlat te leggen vond ik. Maar het arrest blijkt niet gepubliceerd. Bijzonder want er wordt regelmatig aan gerefereerd. En toen herinnerde ik me dat ik jaren geleden een klacht heb ingediend bij de Nationale Ombudsman over het niet publiceren van uitspraken door de Rechtspraak – daar noem ik dat arrest al. En die klacht staat gewoon nog open:
Na die mail van maart 2024 bleef het stil, wel nog een paar keer achteraan gemaild.
Tijd om de Nationale Ombudsman eens in een desinfecterend zonnetje te zetten. Ik heb meerdere keren bij ze aangeklopt. Overzichtje hier. Door het keer op keer niet in behandeling nemen van klachten had ik mij aangesloten bij een claim van Stichting de Verbeelding wegens het hanteren van een lijst met lastige klagers door de Nationale Ombudsman. Jurist Gijsbert Hoogerkamp raakte verstrikt in een bureaucratische strijd. Veel gedoe verder is dit dus mijn vonnis. Kun je niks mee. Ook zuur: rechtbank Rotterdam stelt bij punt 9 doodleuk dat ik mijn verzoek tot vergoeding van de proceskosten heb ingetrokken. Alle tijd die de stichting erin gestopt heeft is verdwenen in een zwart gat. De les voor mij: van de overheid kun je nooit winnen, die strijd met een onbeperkt budget door net zolang totdat je opgeeft. De toeslagenaffaire is daar een goed voorbeeld van.
Dat gezegd hebbende. Ik ga de Nationale Ombudsman maar weer eens aan zijn jasje trekken over de openstaande klacht. Het is van de zotte dat de voor de fototrollen ongunstige uitspraken onder de radar blijven. En dat de rechtspraak selectief uitspraken publiceert: die waar de fotogebruiker bakzeil haalt. Dat is tenminste waar ik vanuit ga, dat fotogebruikers vaker winnen dan wat mijn archief met gepubliceerde uitspraken laat zien. Maar wellicht is dat ijdele hoop en verliezen in persoon procederende fotogebruikers gewoon per definitie. Ik kijk nergens meer van op...