Trias politica & de fotoclaimproblematiek

Normaliter zijn de drie machten in een rechtsstaat strikt gescheiden:

• Wetgevende macht zorgt voor de regels waar je je aan moet houden.
• Uitvoerende macht zorgt ervoor dat de wet wordt toegepast en nageleefd.
• Rechterlijke macht toetst de uitvoering aan de wet.

In een democratische rechtsstaat is er nog een vierde onafhankelijke macht; de Pers die blootlegt wat er niet deugt en wat er fout gaat.

De auteurswet wordt al jarenlang misbruikt als verdienmodel. Na vijf rechtszaken is mij duidelijk hoe dat kan.

Rechtszaak 1. ECLI:NL:RBROT:2019:1573 ANP/Hollandse Hoogte 

Tssk, die denken dat ze disproportionele boetes mogen opleggen om in eigen zak te steken dacht ik bij de eerste brief van Permission Machine. Toen er na mijn summiere afwijzing een dagvaarding volgde dacht ik serieus dat ze in de rechtbank billenkoek zouden krijgen. De rechter donderde echter dat de wet ook voor mij gold en ik moest het tarief van Stichting FotoAnoniem met een opslag van 50% betalen.

Pardon? Een rechter die denkt dat ANP €332,50 heeft misgelopen aan licentie-inkomsten? En omdat ik dat niet betaald heb draai ik op voor de proceskosten?

Ik weet het aan het feit dat ik tegenover ANP stond en dat de rechter mijn verhaal niet geloofde. Pas veel later zag ik dat deze rechter banden had met de uitvoerende macht; Sena, Videma en Stichting Thuiskopie.

Mijn inziens is het oplichting om te beweren dat je een licentievergoeding hebt misgelopen volgens de tarievenlijst van Stichting FotoAnoniem en daar nog een toeslag bovenop te doen. Het zijn all-in vrijwaringstarieven inclusief ontbreken naam. In de media beweerden juristen en fotografen echter dat het moreel wellicht niet klopte maar dat mijn vonnis juridisch correct was; rechters volgen de tarieven van Stichting FotoAnoniem.

Geldklopperij met fotorechten wordt al jarenlang gemeld bij de Mededingingsautoriteit en het Openbaar Ministerie. Die doen niets en geven aan dat het aan de rechter is wat een redelijke schadevergoeding is.

Rechtszaak 2. ECLI:NL:RBAMS:2019:8643 Zelfstandig fotografe

De verwijzing naar de werkelijke tarieven voor gebruik op een blog was na dagvaarding verwijderd. Ter zitting bleek het geclaimde tarief inderdaad alleen bij sommaties achteraf gehanteerd te worden en veegde de rechter het tarief van €250 van tafel. In het vonnis werd het desalniettemin toegewezen waardoor deze fotografe nog steeds denkt dat zij boetes mag opleggen aan iedereen die haar foto's gebruikt.
Ik weet het aan overbelasting bij de rechtbank dat er geen proces-verbaal was opgemaakt en het verweer nauwelijks bekeken was.

In augustus 2020 schrijven de Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ) en de Nederlandse Vereniging van Fotografen (NVF) brieven naar de rechterlijke macht omdat de rechter bij simpele fotozaken de proceskosten reduceert en toeslagen beperkt tot 25%. Zij lijden daardoor verlies op procedures. Voorheen gingen de zwaar opgeklopte tarieven tot wel vier keer over de kop en werden proceskosten volledig toegewezen, met dank aan de vele zaken van Permission Machine niet meer.

De fotografe ging in hoger beroep ECLI:NL:GHAMS:2021:460 en de raadsheren wijzen een verhoging toe terwijl de kantonrechter dat in eerste aanleg niet deed omdat de naam niet ontbrak. Het daadwerkelijke tarief van €4,50 wordt wederom genegeerd.

Rechtszaak 3. CV EXPL 21-601 Auteurs (fotograaf en advocaat) van de brief van augustus 2020.

Eiser heeft een archief met meer dan 500.000, deels aangekochte, foto's. De foto's zijn goed vindbaar in Google, worden in groot formaat aangeboden en zijn in 2 klikken te downloaden zonder dat je doorhebt dat er rechten op rusten.

Gedaagde heeft de foto, waarvan niet bekend is of eiser hem zelf heeft gemaakt, gebruikt in een ontwerpwedstrijd voor een restaurantfolder. Rechter wijst als misgelopen licentie-inkomsten €350 toe met een verhoging van 100% voor ontbreken naam en reduceert de proceskosten.

Ik weet het toewijzen van €700 als misgelopen inkomsten aan het lange, bewerkelijke voortraject (gedaagde heeft stukken vervalst en er was al een rechtszaak aan vooraf gegaan) waardoor werkelijke schadebepaling lastig is.

Rechtszaak 4. ECLI:NL:RBNHO:2021:8088 Gekopieerde teksten.

Waar in voorgaande rechtszaken juristen in opdracht van fotografen en beeldbanken procederen om hun vele intimiderende sommatiebrieven kracht bij te zetten -betalen voor die foto anders sleep ik je voor de rechter- zag ik hier een advocaat die razendsnel een procedure startte om iets wat normaliter met een DCMA-melding wordt opgelost.
De inbreukmaker moest €5.603,17 aan advocaatkosten betalen terwijl hij had willen schikken voor een hoger bedrag dan het toegewezen schadebedrag.

Ik klaagde over de advocaat bij zijn meerdere; auteur van het AMI-artikel over de waarde van een foto. Antwoord: ".. concludeer daaruit niet dat hij misbruik heeft gemaakt van de situatie." De andere oprichter/naamgever van het kantoor blijkt raadsheer.

De man kwam in ernstige financiële problemen door het vonnis (€7.000) en ik ging op zoek naar een advocaat die op toevoeging (= gesubsidieerde rechtsbijstand) de toegewezen licentie- en proceskosten wilde betwisten:

• "Uw werkwijze kenmerkt zich onder meer door insinuaties en weinig nuances. Zo suggereert u bijvoorbeeld dat er een connectie is met degene die het vonnis heeft geschreven, dat procederen een verdienmodel van advocaten is en dat er niet veel IE-advocaten met een moraal zijn. Wij hebben een dermate andere visie en werkwijze dat wij afzien van verdere communicatie."
• "Helaas kan ik de zaak niet doen. Ik ben rechter-plaatsvervanger bij de Rb. Haarlem en vind het ingewikkeld mijn collega’s af te vallen."
• "... zal de Raad voor Rechtsbijstand geen toevoeging afgeven, omdat het een geschil betreft dat uit bedrijfsmatig handelen voortvloeit." Aldus de door het Juridisch Loket aangewezen advocaat.
• "Helaas zijn wij niet in de gelegenheid je te helpen met deze zaak." Aldus de auteurs van het AMI-artikel over auteursrechttrollen.

Het vonnis is voorgelegd aan tien advocaten, de Ombudsman, Rechtbank Haarlem, Het Juridisch Loket, de Raad voor Rechtsbijstand, de Orde van Advocaten, de Deken van Rotterdam en de Deken van Amsterdam. Ze wijzen naar elkaar of naar de rechter. Niemand was bereid om deze laaggeletterde man van Turkse afkomst te helpen.

Update 2 mei 2022. Advocaat tegenpartij is nu griffier/secretaris bij de rechtbank waar deze zaak diende.

Rechtszaak 5. ECLI:NL:RBMNE:2021:5887 Gratis foto

Een claimkantoor met een fotograaf die honderden foto's met een vrije licentie aanbiedt via Wikipedia. Waar ANP aansluiting zoekt bij de tarieven van Stichting FotoAnoniem werd hier beweerd dat de fotograaf daadwerkelijk licenties voor deze bedragen verkocht en dat die bedragen marktconform zijn. Fotograaf had niets overlegd waaruit dit zou blijken doch de rechter oordeelde dat de inbreukmaker bijna €3.000 moet betalen.

In de veronderstelling dat de Mededingingsautoriteit een onderzoek gestart was naar het toepassen van de tarieven van Stichting FotoAnoniem door rechters klopte ik bij ze aan voor een advocaat voor hoger beroep. Dat werd geweigerd en ik vernam dat ik destijds slechts benaderd was ter oriëntatie. Ondanks vele meldingen van gedupeerden heeft het geen prioriteit en zijn er geen economische of juridische gronden.

De volgende advocaat die ik benaderde is betrokken bij het Hof waar de zaak zal dienen en verwees door naar een advocaat die ik ken van.... jawel, een onredelijke fotoclaim.
Een ander was helaas ex-advocaat en meldde: "...“ons-kent-ons” / “ouwe-jongens-krentenbrood” groep die uiterst commercieel is. Rechters komen bijna altijd van grotere rijkere kantoren. Rechters zijn ook vaak advocaten die parttime-rechter (rechter-plv) zijn en de intrinsieke belangenverstrengeling kan dan idd aanwezig zijn."
Hopelijk lukt het nog op tijd hoger beroep in te stellen. Op de valreep gelukt!

Conclusie

• De overheid laat handhaving van auteursrecht over aan de markt.
• De markt is gebaat bij hoge schadevergoedingen en proceskostenveroordelingen.
• De rechterlijke macht is verweven met de handhavende macht.
• Private partijen zetten mensen onder druk met gekleurde jurisprudentie.
• De pers zwijgt omdat ze zelf zo'n private partij inhuurt.

Handhaving is niet meer onderworpen aan het recht. Het rechtsgeweten is verdwenen in onze rechtsstaat. Met als gevolg roversbendes die buitenproportionele en onredelijke boetes incasseren.

De vele sommatiebrieven en rechtszaken zijn goed voor de economie. Heel wat juristen en rechthebbenden verdienen er inmiddels een zeer goed belegde boterham mee. Ten koste van iedereen die wel eens een foto publiceert en de belastingbetaler.

De huidige situatie:

• Foto's worden geautomatiseerd opgespoord en, zonder enige controle of er rechten geschonden zijn, worden er opgeklopte schadevergoedingen geëist.
• Er zijn prijsafspraken tussen rechters en handhavers. De tarievenlijst van Stichting BeeldAnoniem (voorheen FotoAnoniem) wordt als een standaard gehanteerd.
• Juristen framen (vermeende) inbreukmakers als dieven die je moet straffen.
• Juristen gaan op no cure no pay basis achter (vermeende) inbreuken aan.
• Juristen schrijven de wet voor en verspreiden desinformatie.
• Juristen procederen als verdienmodel. Ze doen niet voldoende om het buitengerechtelijke op te lossen, schrijven onnodige uren of nemen kansloze zaken aan. Soms zelfs met gesubsidieerde rechtsbijstand.
• Juristen betwisten de tarieven Stichting BeeldAnoniem en elkaars kosten niet.
• Rechters oordelen partijdig.
• Heel, heel veel neuzelzaken over foto's voor de toch al overbelaste rechtbanken.
• Rechters nemen uit tijdgebrek jurisprudentie over.
• Rechters kijken uit tijdgebrek niet naar het verweer.
• Rechthebbenden denken dat ze boetes op mogen leggen voor elke foto die ze ooit geschoten hebben.
• Bijna iedereen denkt dat claims kloppen omdat rechters het bevestigen.
• Rechthebbenden lokken gebruik van foto's uit door ze in groot formaat, zonder naamsvermelding, zonder bescherming en goed vindbaar te verspreiden.
• Juristen dreigen met oplopende kosten als je het op een rechtszaak aan laat komen.
• (Vermeende) inbreukmakers durven vanwege oplopende kosten en partijdige jurisprudentie niet te procederen.
• Er wordt geschikt voor buiten proportionele bedragen. Bedragen die in de zakken van rechthebbenden en juristen verdwijnen.
• Steeds meer rechthebbenden en juristen zien er een lucratief verdienmodel in.
• (Foto)journalisten doen mee en zwijgen over deze praktijken.
• ANP jaagt via Permission Machine op foto's en bericht niet over de misstanden.
• Rechtsbijstand NVJ helpt alleen met handhaven waardoor leden niet vrijuit durven te schrijven over ANP en claimende collega's.
• Rechters worden niet gecorrigeerd door de pers.
• Het Openbaar Ministerie weet niet hoe ernstig de situatie is omdat de pers zwijgt.
  
• Artikel 1019h Rv wordt nog steeds toegepast voor simpele fotozaken terwijl de richtlijn sinds 1 april 2017 liquidatietarief voorschrijft.

Ik ben woedend over dit onrecht, het winstbejag, de corruptie en bureaucratie. Ik word moedeloos van politici en ambtenaren die het probleem erkennen maar niets doen, die eindeloos naar elkaar doorverwijzen of hun schouders ophalen en zeggen dat het aan de rechter is. En ik ben gedoemd om hierover te blijven schrijven omdat de pers het niet doet.

Rechtszaken ga ik vanaf nu doorverwijzen, ik trek die idiote vonnissen niet. Rechters zijn onschendbaar en kunnen doen en laten wat ze willen. Niemand die ze bekritiseert.
Mijn tijd spendeer ik vanaf nu in het vastleggen van wat ik niet vind deugen aan de rechtspraak: een zwartboek met vonnissen over fotoclaims, je kunt je hier abonneren.

Heb je juridische hulp nodig? Klik hier.
Wil je helpen hier een eind aan te maken? Teken en deel de petitie.
Heb je een onredelijke claim gehad? Deel je ervaring, de pers doet het niet.
Of verhuis naar België, daar staan alle 4 de zuilen nog overeind. Permission Machine verliest een van zijn eerste zaken en krijgt een flinke juridische tik van de rechter. Een opzienbarend vonnis waar de pers in Nederland niet over schrijft.