Zwartepieten

Eind jaren '80 stond ik in een overvolle bakkerij.
"Wie is er aan de beurt?"
Een blonde peuter roept; "die zwarte man daar in die hoek"
Een siddering trok door de bakkerij. Ssssjt. Boze gezichten met een vinger op de mond richting peuter. Fortuyn was destijds nog onbekend. Oudkerk's kutmarokkanen moesten nog geboren worden. Het beestje bij zijn naam noemen, dat noemde men in de jaren '80 discriminatie rascisme.

De inderdaad pikzwarte man antwoordde opgewekt met een sappig Surinaams accent;
"En deze zwarte man wil een wit brood alstublieft".

Dit paste niet in een tweet. Ik moest eraan denken gisteravond tijdens #penw. De aflevering met #zwartepiet en #witteman.